P gallery
sculpture
FRANCESCO MARINO DI TEANA, 1920 - 2012
Francesco Marino di Teana was born in 1920 in Teana, Italy. Born into a family of poor peasants all the odds were stacked against him becoming an artist, let alone a successful one. He nevertheless showed an aptitude and a passion for making art very early on. To avoid being drafted, he left Italy at the age of 16 and went to Argentine, where he worked first as a bricklayer and then as a construction site manager. Simultaneously he attended the Salguero Polytechnical National School, where he earned a degree in architecture. He went on to study at the Ernesto de la Carcova School of Fine Arts (a department in the University of Buenos Aires), from which he graduated with distinction and was offered a chair as professor to boot. He decided, however, not to follow an academic career, but try his luck in Europe as a sculptor/architect.
After a short interlude in Spain, he settled in 1953 in Paris. Steeped in poverty, he slept in public parks and did odd jobs to survive until he was able to rent a run-down atelier where he could finally start work as a sculptor in earnest. The biggest challenge he faced initially was to find a style all his own. Thus he developed the concept of the “logique tri-initaire”. This tri-unitary theory was based on the premise that by disintegrating forms (by cutting a circle in half for example) a third mass is created, the hollow mass. This hollow ‘mass’, space in other words, became a major element of his abstract compositions. He called it the third element, which united disintegrated forms into a singe composition, while also creating tension and dynamism. Encouraged by his wife and fellow artist Huguette Séjournet he changed his name to Marino di Teana and had his first solo exhibition in 1956 at the prestigious Galerie de Denise René.
Although Marino di Teana’s work met with immediate acclaim in the art scene (in fact his very first sculpture was bought by Sonia Delaunay), once more he set his sights on grander projects. He had a vision of integrating sculpture and architecture, and therefore his focus was, had to be, on monumentality. His first big break came in 1962 when he won the international Saint Gobain competition with his sculpture « Conquette de l’espace » (Conquest of space) with sculptors Zadkine and Alberto Giacometti and art critic Michel Seuphor, among others, on the jury. His new found fame allowed Marino di Teana to quit Paris and set up a new atelier in Périgny-sur-Yerres, where at last he had all the space he needed to work on his projects.
Always focusing on the monumental, Marino di Teana would first create a miniature model of just a few centimeters in the belief that true monumentality had to work on a small scale as well. He would subsequently meticulously produce models of increasingly larger sizes, adapting the model on the way to best suit his purpose. It was in this way that he conceived, designed and produced over fifty monumental sculptures that can be found in France, Italy, and Germany. One of his most impressive monumental sculptures is “la Liberté » (Liberty) in Fontenay-sous-Bois (Val de Marne). 21 metres in height it is one of the largest corten steel sculptures in Europe.
Marino di Teana’s sculptural and architectural research took him forever further. Thus he conceived of future cities that would in fact resemble sculpture. Not only should sculpture be imbedded in architecture, but architecture, in fact the very construction of cities, should consist of sculptural forms. Convinced that sculptors in general could take aesthetics to a whole new level, Marino di Teana also created many pieces of furniture, that were sculptures and ‘architectural’ objects all at once.
Marino di Teana’s work met with international acclaim. In 1976 he had a retrospective exhibition at the Museum of Modern Art of Paris, followed by another retrospective show at the Museum of Pau in 1981 and at the National Saarland Museum in Saarbrücken in1987. In 1982 he represented Argentina at the Biennale of Venice and in 1997 he represented France at the International Symposium of the Arts and Sciences of Seoul, Korea. In 2009 he was awarded the Grand Silver Medal by the French academy of Architecture for the body of his work. He was appointed Chevalier des Arts et des Lettres by the French government. Since 1980 he was also professor at the University of Art and Architecture in Fontainebleau.
Francesco Marino di Teana passed away in 2012. His monumental sculptures that adorn the urban landscape all over France and Europe are a formidable legacy. His sculptures are also included in prestigious private (L’Oreal, Claude Pompidou, François Pinault) as well as public collections. His work can be found in many museums around the world, notably in France (the Museum of Modern Art of Paris, and the George Pompidou Centre) Italy, Belgium, Switzerland, Germany, Denmark, Japan, the USA and Argentine.
Ο FRANCESCO MARINO DI TEANA γεννήθηκε το 1920 στην Tεάνα της Ιταλίας. Γεννημένος σε μια οικογένεια φτωχών αγροτών είχε ελάχιστες πιθανότητες να γίνει καλλιτέχνης, πόσο μάλλον επιτυχημένος. Ο ίδιος, ωστόσο, έδειξε ικανότητα και πάθος για την τέχνη από πολύ νωρίς. Έφυγε από την Ιταλία στην ηλικία των 16 για να αποφύγει την επιστράτευση και πήγε στην Αργεντινή, όπου εργάστηκε αρχικά ως οικοδόμος και στη συνέχεια ως διευθυντής εργοτάξιου. Ταυτόχρονα παρακολούθησε στο Salguero την Πολυτεχνική Εθνική Σχολή, όπου πήρε πτυχίο στην αρχιτεκτονική. Έπειτα, σπουδάσε στο Ernesto de la Carcova Σχολή Καλών Τεχνών (ένα τμήμα στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες), από την οποία αποφοίτησε με άριστα και του δόθηκε θέση καθηγητή. Αποφάσισε, ωστόσο, να μην ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα, αλλά να δοκιμάσει την τύχη του στην Ευρώπη ως γλύπτης και αρχιτέκτονας.
Μετά από ένα σύντομο διάλειμμα στην Ισπανία, εγκαταστάθηκε το 1953 στο Παρίσι. Αντιμετώπισε μεγάλη φτώχεια στην αρχη, κοιμόταν σε δημόσια πάρκα και έκανε μικρές δουλειές για να μπορέσει να επιβιώσει, έως ότου ήταν σε θέση να νοικιάσει ένα ατελιέ όπου θα μπορούσε να ξεκινήσει επιτέλους το έργο του ως γλύπτης. Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισε αρχικά ήταν να βρει ένα προσωπικό ύφος στο έργο του. Έτσι ανέπτυξε την έννοια της «logique tri-initaire». Η τρι-μοναδιαία θεωρία βασίστηκε στην υπόθεση ότι κόβοντας μια φόρμα, έναν όγκο στο μισό, ενδιάμεσα δημιουργείται μια τρίτη μάζα. Αυτή η κούφια «μάζα», το κενό με άλλα λόγια, έγινε ένα σημαντικό στοιχείο της αφηρημένης σύνθεσής του. Το ονόμασε το τρίτο στοιχείο, το οποίο ένωνε τις μορφές σε μια μόνο σύνθεση, δημιουργώντας παράλληλα ένταση και δυναμισμό. Ενθαρρυμένος από τη σύζυγό του και τον συνάδελφό του και καλλιτέχνη Huguette Séjournet άλλαξε το όνομά του σε Marino di Teana και έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση το 1956 στην περίφημη Galerie Denise René.
Αν και το έργο του Marino di Teana απέκτησε άμεση αναγνώριση στην καλλιτεχνική σκηνή (το πρώτο του γλυπτό αγοράστηκε από την Sonia Delaunay), εκείνος εστίασε την προσοχή του σε μεγαλειώδη έργα. Είχε ένα όραμα, την ενσωμάτωση της γλυπτικής στην αρχιτεκτονική, και ως εκ τούτου αφιερώθηκε σε μνημειακά έργα. Η μεγάλη του επιτυχία ήρθε το 1962 όταν κέρδισε το διεθνή διαγωνισμό Saint-Gobain με το γλυπτό Conquête de l'espace με τους γλύπτες Zadkine και Alberto Giacometti, καθώς και τον κριτικό τέχνης Michel Seuphor, μεταξύ άλλων, στην κριτική επιτροπή. Η δόξα και η φήμη που απέκτησε του επέτρεψε να εγκαταλείψει το Παρίσι και να δημιουργήσει ένα νέο ατελιέ στο Périgny-sur-Yerres.
Πάντα με επίκεντρο την μνημειώδη τέχνη, ο Marino di Teana δημιούργησε πρώτα μια μικρογραφία-μοντέλο σε μερικά μόνο εκατοστά, με την πεποίθηση ότι το αληθινά κολοσσιαίο έργο θα έπρεπε να δημιουργηθεί και να λειτουργεί και σε μικρή κλίμακα. Στη συνέχεια παράγει μοντέλα ολοένα και μεγαλύτερα σε μέγεθος, προσαρμόζοντας το μοντέλο στη διάσταση που ορίζει. Με αυτόν τον τρόπο συνέλαβε, σχεδίασε και παρήγαγε πάνω από πενήντα μνημειώδη γλυπτά που μπορεί να δεί κανείς στη Γαλλία, την Ιταλία και τη Γερμανία. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά μνημειώδη γλυπτά του είναι La Liberté στη Fontenay-sous-Bois (Val de Marne) με ύψος 21 μέτρα, ένα από τα μεγαλύτερα γλυπτά σε acier corten (σίδερο) στην Ευρώπη.
Η γλυπτική και η αρχιτεκτονική έρευνα του Marino di Teana εξέλιξε την τέχνη του. Έτσι συνέλαβε την ιδέα των μελλοντικών πόλεων που στην πραγματικότητα θα μοιάζουν με γλυπτά. Όχι μόνο θα πρέπει, σύμφωνα με τον di Teana, η γλυπτική να εντάσσεται στην αρχιτεκτονική, αλλά και η αρχιτεκτονική, στην πραγματικότητα, θα πρέπει να αποτελείται από γλυπτικές φόρμες. Πεπεισμένος ότι οι γλύπτες, σε γενικές γραμμές, θα μπορούσαν να δώσουν στην αισθητική έναν εντελώς καινούργιο αέρα, ο Marino di Teana δημιούργησε επίσης πολλά κομμάτια επίπλων, που ήταν γλυπτά και «αρχιτεκτονικά» αντικείμενα ταυτόχρονα.
Το έργο του Marino di Teana απέκτησε διεθνή αναγνώριση. Το 1976 έκανε μια αναδρομική έκθεση στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού, και ακολουθεί μια άλλη αναδρομική έκθεση στο Μουσείο του Pau το 1981 και στο Εθνικό Μουσείο Saarland στο Saarbrücken το 1987. Το 1982 εκπροσώπησε την Αργεντινή στην Μπιενάλε της Βενετίας, ενώ το 1997 εκπροσώπησε τη Γαλλία στο Διεθνές Συμπόσιο των Τεχνών και των Επιστημών στη Σεούλ της Κορέας. Το 2009 τιμήθηκε με το Grand Silver Medal από τη Γαλλική Ακαδημία Αρχιτεκτονικής για το έργου του. Του δόθηκε επίσης ο τίτλος του Chevalier des Arts et des Lettres από τη γαλλική κυβέρνηση. Από το 1980 διετέλεσε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τέχνης και Αρχιτεκτονικής στο Fontainebleau.
Ο Francesco Marino di Teana απεβίωσε το 2012. Tα μνημειώδη γλυπτά του που κοσμούν το αστικό τοπίο σε όλη τη Γαλλία και την Ευρώπη αποτέλουν τέραστια πολιτισμική κληρονομιά. Τα γλυπτά του βρίσκονται σε ιδιώτικες συλλογές (L'Oreal, Claude Pompidou, François Pinault) καθώς και σε δημόσιες συλλογές. Το έργο του βρίσκεται σε πολλά μουσεία σε όλο τον κόσμο, κυρίως στη Γαλλία (Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού, Centre George Pompidou), στην Ιταλία, το Βέλγιο, την Ελβετία, τη Γερμανία, τη Δανία, την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ και την Αργεντινή.