P gallery
           sculpture

PAVLOS (Διονυσόπουλος), 1930 - 2019

 

Ο Pavlos γεννήθηκε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας το 1930. Το 1947 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και από το 1949 μέχρι το 1953 σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, στο εργαστήριο του Γιάννη Μόραλη. Το 1954, κέρδισε ετήσια υποτροφία από το γαλλικό κράτος για το Παρίσι όπου έμεινε για ένα χρόνο παρακολουθώντας μαθήματα στη φημισμένη Ακαδημία Grande Chaumiere. Την ίδια χρονιά πραγματοποίησε ταξίδια  σε Ιταλία, Ισπανία και Ολλανδία. Επέστρεψε στην Αθήνα το 1955 και για τρία χρόνια, μέχρι το 1958, εργάστηκε στο χώρο της διαφήμισης και του θεάτρου. Το 1958, κέρδισε υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών και έφυγε ξανά για το Παρίσι όπου συνδέθηκε με τον σημαντικό τεχνοκριτικό και φιλόσοφο P. Restany αλλά και με καλλιτέχνες όπως οι Reymond Heynes, Giacometti, Calder, Dubuffet και Cesar.

​

Η πρώτη ατομική έκθεση του έγινε το 1964 στο Παρίσι, στην γκαλερί J, ενώ ακολούθησαν κιάλλες σε Ευρώπη και Αμερική. Το 1972 στο Ανόβερο, παρουσίασε στο Kunstverein αναδρομική έκθεση με έργα του. Μεγάλη αναδρομική έκθεση του καλλιτέχνη, έγινε το 1997 στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και στο Μακεδονικό μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη το ίδιο έτος. Έχει συμμετάσχει στην Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας το 1958, του Παρισιού το 1965 και το 1968 ,καθώς και της Βενετίας το 1980. Το 1982 συμμετείχε στα Ευρωπάλια ενώ έχει λάβει μέρος σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων ανά τον κόσμο συμπεριλαμβανομένων και των παρισινών Salons.

​

Αν και έχει επιρροές από την Pop Art και τον Νεορεαλισμό, ο Pavlos δεν εντάχθηκε ποτέ σε κανένα καλλιτεχνικό κίνημα. Η δουλειά του έχει χαρακτηριστική ταυτότητα που δύσκολα δεν τον αναγνωρίζει κανείς. Έχει ασχοληθεί με όλες τις εικαστικές μορφές της τέχνης, όπως τη ζωγραφική, την εγκατάσταση, τα περιβάλλοντα, το κολάζ και την γλυπτική. Ειδικότερα με την τεχνικη του κολάζ, την οποία χρησιμοποιει με ιδιαίτερο τρόπο, ο Pavlos κατάφερε καθημερινά αντικείμενα όπως οι καρέκλες, οι γραβάτες, τα πουκάμισα να ανυψωθούν σε έργα τέχνης. Παράλληλα χρησιμοποίησε την ίδια τεχνική για να δημιουργήσει θαλασσογραφίες, δέντρα, νεκρές φύσεις και τοπία. Στα γλυπτά του, κυριαρχεί το στοιχείο της παραστατικότητας μαζί με μια παιχνιδιάρικη διάθεση.

​

Βασικό στοιχείο της δουλειά του Pavlos, είναι η πλαστικότητα των όγκων των αντικειμένων που δημιουργεί. Αν και το θέμα είναι πάντοτε αντιληπτό από τον θεατή, το ζητούμενο δεν είναι η αναπαράσταση αυτή καθεαυτή, αλλά η βαθύτερη ουσία του εκάστοτε θέματος με το οποίο καταπιάνεται ο καλλιτέχνης. Πρόκειται ουσιαστικά για εικόνες - σύμβολα που στόχο έχουν να αναδείξουν τις διαφορετικές πραγματικότητες που κρύβονται πίσω από μια - φαινομενικά μόνο - απλή εικόνα.