P gallery
sculpture
Lotti van der Gaag
sculptures and paintings
30.3.2023 - 20.5.2023
The sculptures in this exhibition date from the period 1949 -1957, when Lotti van der Gaag worked alongside other CoBrA artists. The paintings featured are from a later period: 1989-1995.
LOTTI VAN DER GAAG, 1923-1999
Born in 1923, Lotti van der Gaag attended the Hague Free Academy in the Netherlands, before trying her luck in Paris in 1950 and taking up lessons with Osssip Zadkine. It was under his influence that her small clay figures evolved and became more original as she started to create openings in her work, leaving behind the more compact style that characterized her early work. Van der Gaag was interested in the raw expression of emotion, not aesthetics. She worked spontaneously, without a preconceived idea, tapping into her subconscious, something that associates her with the experimental Art Informel movement. Her sculptures have a rough texture and her subject matter largely consists of primitivist, imaginary hybrid creatures that have (exaggerated) human characteristics such as bulging eyes, as well as animal features.
In Paris, Lotti van der Gaag shared an atelier with other, now world famous, Dutch artists that belonged to the CoBrA group, such as Karel Appel and Corneille. While Van der Gaag felt part of that group, she didn’t participate in CoBrA exhibitions at the time and she was never officially accepted in their fold, perhaps because, much to her chagrin, being a woman meant that she was not taken seriously by the male Cobra artists. Be that as it may, it is obvious that Van der Gaag’s pioneering work is closely related to that of the CoBrA artists, and as such her work has been presented in exhibitions in various Dutch museums, such as the Cobra Museum of Modern Art in Amstelveen.
Lotti van der Gaag soon embarked on a promising career. In the 1950s and 1960s she enjoyed great success. She participated in many group exhibitions (e.g. alongside Picasso and Giacometti in the Salon de Mai in 1954) and had several solo-exhibitions in both Paris and the Netherlands, such as in the Stedelijk Museum in Amsterdam in 1962. Meanwhile her work evolved and from the mid 50s onwards, her sculptures became increasingly complex and abstract while her subject matter started to include elements from the vegetal world, devoid of the human elements that had been part of her earlier work.
Although Lotti van der Gaag is best known for her sculptures, she was also a painter. By 1970 it had become increasingly difficult for her to have her sculptures cast in bronze and she focused from thereon on painting and drawing. Recently this work has gained some recognition and in 2022-2023 she had a solo exhibition in the Stedelijk Museum Schiedam with her paintings and drawings.
Lotti van der Gaag’s work is included in major (permanent) collections, such as the Stedelijk Museum in Amsterdam (currently on view: Vliegvogel, 1950, 60x30x20 cm), the Kröller- Müller in Otterloo, the Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam, the Cobra Museum of Modern Art in Amstelveen and the Stedelijk Museum Schiedam. One of her most important sculptures in public outdoor spaces is ‘Denker’ in Utrecht.
Lotti van der Gaag passed away in 1999.
Née en 1923, Lotti van der Gaag fréquente l'Académie Libre de La Haye aux Pays-Bas, avant de s’installer à Paris en 1950 pour suivre les cours du célèbre sculpteur Ossip Zadkine. C’est sous son influence que ses petites figures en argile évoluent et deviennent plus originales. Elle commence à créer des ouvertures dans ses sculptures, abandonnant le style plus compact qui caractérisait ses premières œuvres.
Lotti van der Gaag s’intéressait à l’expression pure et brute de l’émotion, plutôt qu’à l’esthétique. Elle travaillait spontanément, sans idée préconçue, puisant dans son subconscient, ce qui l’associe au mouvement expérimental de l’Art Informel. Ses sculptures possèdent une texture rugueuse et son sujet consiste principalement en des créatures hybrides primitives et imaginaires qui présentent, à un degré exagéré, des caractéristiques humaines telles que des yeux exorbités, ainsi que des caractéristiques animales.
À Paris, Lotti van der Gaag partage un atelier avec d’autres artistes néerlandais, aujourd’hui mondialement connus, qui appartiennent au groupe artistique CoBrA, tels que Karel Appel et Corneille. Bien que Van der Gaag se sente partie intégrante du groupe, elle ne participe pas aux expositions de CoBrA à l’époque et n’a jamais été officiellement acceptée dans leur cercle, probablement parce que, à son grand désarroi, le fait d’être une femme signifiait qu’elle n’était pas prise au sérieux par les artistes masculins du groupe. Quoi qu’il en soit, il est évident que l’œuvre pionnière de Van der Gaag est étroitement liée à celle des artistes de CoBrA et, par conséquent, son travail a fait l’objet d’expositions dans divers musées néerlandais, tels que le Cobra Musée d’Art Moderne d’Amstelveen.
Lotti van der Gaag a rapidement entamé une carrière prometteuse, qui a connu un grand succès dans les années 1950 et 1960. Elle participe à de nombreuses expositions collectives (par exemple, aux côtés de Picasso et de Giacometti au Salon de Mai en 1954) et réalise plusieurs expositions personnelles à Paris et aux Pays-Bas, comme au Stedelijk Museum Amsterdam en 1962. À partir du milieu des années 1950, ses sculptures deviennent de plus en plus complexes et abstraites, tandis que ses sujets commencent à inclure des éléments du monde végétal, dépourvus des éléments humains qui faisaient partie de son travail antérieur.
Bien que Lotti van der Gaag soit surtout connue pour ses sculptures et son implication dans le mouvement Cobra, elle était également peintre. À partir de 1970, lorsque la fonte du bronze lui est devenu difficile, elle s’est concentrée sur la peinture et le dessin. Récemment, l’importance de son travail pictural a été reconnu et ses peintures et dessins ont été présentés au public pour la première fois dans une exposition individuelle organisée au Stedelijk Museum Schiedam aux Pays-Bas de septembre 2022 à janvier 2023.
L’œuvre de Lotti van der Gaag figure dans d’importantes collections (permanentes), telles que la collection du Stedelijk Museum Amsterdam (qui expose actuellement « Vliegvogel », 1950, 60x30x20 cm), le Kröller- Müller Museum d’Otterloo, le Musée Boijmans Van Beuningen de Rotterdam, le Cobra Musée d’Art Moderne d’Amstelveen et le Stedelijk Museum de Schiedam. L’une de ses sculptures les plus importantes dans les espaces ouverts urbains est « Denker » à Utrecht.
Lotti van der Gaag est décédée en 1999.
Γεννημένη το 1923, η Lotti van der Gaag παρακολούθησε την Ελεύθερη Ακαδημία της Χάγης στην Ολλανδία, πριν φύγει για να εγκατασταθεί στο Παρίσι το 1950 και να παρακολουθήσει μαθήματα με τον διάσημο γλύπτη Ossip Zadkine. Υπό την επιρροή του, οι μικρές πήλινες φιγούρες της εξελίχθηκαν και έγιναν πιο πρωτότυπες καθώς άρχισε να δημιουργεί ανοίγματα στα γλυπτά της, αφήνοντας πίσω της το πιο συμπαγές στυλ που χαρακτήριζε το πρώιμο έργο της. Η Lotti van der Gaag ενδιαφερόταν για την καθαρή έκφραση του συναισθήματος, όχι για την αισθητική αποτύπωση. Δούλευε αυθόρμητα, χωρίς προκατασκευασμένη ιδέα, αλλά με οδηγό το υποσυνείδητό της και εντάσσοντας το έργο της στο πειραματικό κίνημα «Art Informel». Τα γλυπτά της έχουν τραχιά υφή και η θεματολογία της αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από πρωτόγονα, φανταστικά υβριδικά πλάσματα που έχουν, σε υπερβολικό βαθμό, ανθρώπινα χαρακτηριστικά όπως διογκωμένα μάτια, καθώς και χαρακτηριστικά ζώων.
Στο Παρίσι, η Lotti van der Gaag μοιραζόταν το ίδιο ατελιέ με άλλους, παγκοσμίως γνωστούς πλέον, Ολλανδούς καλλιτέχνες που ανήκαν στην καλλιτεχνική ομάδα CoBrA, όπως ο Karel Appel και ο Corneille. Παρόλο που η Lotti van der Gaag ένιωθε μέρος αυτής της ομάδας, δεν συμμετείχε σε εκθέσεις της CoBrA την εποχή εκείνη και ουσιαστικά δεν έγινε ποτέ επίσημα αποδεκτή στον κύκλο τους, ίσως επειδή και προς μεγάλη της απογοήτευση, το ότι ήταν γυναίκα σήμαινε ότι δεν την έπαιρναν στα σοβαρά οι άντρες καλλιτέχνες της ομάδας. Σε κάθε περίπτωση, είναι προφανές ότι το πρωτοποριακό έργο της Lotti van der Gaag συνδέεται στενά με αυτό των καλλιτεχνών της CoBrA και συνεπώς έχει παρουσιαστεί σε εκθέσεις σε διάφορα ολλανδικά μουσεία, όπως το Cobra Museum of Modern Art στο Amstelveen.
Η Lotti van der Gaag σύντομα ξεκίνησε μια πολλά υποσχόμενη καριέρα γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία στη δεκαετία του 1950 και του 1960. Συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις (όπως μαζί με τον Picasso και τον Giacometti στο Salon de Mai το 1954) και παρουσίασε τα έργα της σε αρκετές ατομικές εκθέσεις τόσο στο Παρίσι όσο και στην Ολλανδία, όπως στο Μουσείο Stedelijk στο Άμστερνταμ το 1962. Aπό τα μέσα της δεκαετίας του 1950 και ύστερα, τα γλυπτά της γινόντουσαν όλο και πιο περίπλοκα και αφηρημένα, ενώ η θεματολογία της άρχισε να περιλαμβάνει στοιχεία από τον φυτικό κόσμο, χωρίς τόσα ανθρώπινα στοιχεία που αποτελούσαν μέρος του προηγούμενου έργου της.
Παρόλο που η Lotti van der Gaag είναι περισσότερο γνωστή για τα γλυπτά της και τη στενή συμμετοχή της στο κίνημα Cobra, ήταν επίσης ζωγράφος. Από το 1970, που η χύτευση σε μπρούτζο την δυσκόλευε, επικεντρώθηκε στη ζωγραφική και το σχέδιο. Πρόσφατα η σημασία του ύστερου αυτού ζωγραφικού της έργου αναγνωρίστηκε και οι πίνακες και τα σχέδιά της παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο κοινό στην ατομική έκθεση που διοργανώθηκε στο Stedelijk Museum Schiedam στην Ολλανδία από τον Σεπτέμβριο του 2022 μέχρι τον Ιανουάριο του 2023.
Το έργο της Lotti van der Gaag συμπεριλαμβάνεται σε σημαντικές (μόνιμες) συλλογές, όπως στη συλλογή του μουσείου Stedelijk στο Άμστερνταμ (επί του παρόντος εκτίθεται το έργο: Vliegvogel, 1950, 60x30x20 cm), του μουσείου Kröller-Müller στο Otterloo, του Boijmans Van Beuningen στο Ρότερνταμ, του μουσείου Μοντέρνας Τέχνης Cobra στο Amstelveen και του Μουσείου Stedelijk στο Schiedam. Ένα από τα σημαντικότερα γλυπτά της σε δημόσιους υπαίθριους χώρους είναι το «Denker» στην Ουτρέχτη.
Η Lotti van der Gaag απεβίωσε το 1999.